Klasa 3: Ciecze palne

Para powstaje, gdy niektóre cząsteczki cieczy mają wystarczającą energię i poruszają się z wystarczającą prędkością, aby przedrzeć się z powierzchni do przestrzeni powietrznej powyżej. Im cieplejsza ciecz, tym więcej cząsteczek osiąga ten poziom energii i prędkości i tym szybciej powstaje para.

Para jest niewidoczna i zawsze znacznie cięższe od powietrza. Spływa w dół i zbiera się w najniższym punkcie.
Para łatwo miesza się z powietrzem. Gdy mieszanina znajduje się w granicach wybuchowości dla danego materiału, zapali się lub eksploduje po zapaleniu.

Temperatura zapłonu to temperatura, powyżej której ciecz uwalnia tyle pary, aby stworzyć zapalną mieszaninę
z powietrzem, tj. przy dolnej granicy wybuchowości. Poniżej temperatury zapłonu powstają niewystarczające opary, aby stworzyć zapalną mieszaninę. Im niższa temperatura zapłonu, tym łatwiej tworzy się para
w normalnych temperaturach i tym większe jest ryzyko.

Temperatura zapłonu benzyny wynosi -40º C, więc w normalnych temperaturach łatwo się pali. Temperatura zapłonu oleju napędowego wynosi + 65ºC, więc należy go podgrzać, zanim się zapali. Górna granica dla klasy 3
to zwykle temperatura zapłonu wyższa niż 60ºC, powyżej której materiał nie jest uważany za niebezpieczny
w transporcie. Jednak ostatnio diesel został objęty pełnym zakresem rozporządzeń. Poza tym materiały zapalne ciekłe są zaliczane do klasy 3, jeśli mają temperaturę zapłonu powyżej 60°C i są przewożona w tejże. Jeżeli są przewożone w temperaturze powyżej 100°C i poniżej jej temperatury zapłonu, to zalicza się je do klasy 9.

Temperatura samozapłonu to temperatura, w której opary zapalą się w powietrzu bez źródła zapłonu.
Temperatura samozapłonu jest dużo wyższa niż temperatura zapłonu, np. dla benzyny to 300ºC. Efekt jest stosowany w silnikach diesla, gdzie nie jest wymagana świeca zapłonowa.

Klasa 3: lista cieczy palnych

Materiały zapalne ciekłe są umieszczane w grupach pakowania według temperatury wrzenia i temperatury zapłonu.

Ciecze palne są najczęściej wykorzystywane jako paliwa w silnikach spalinowych do pojazdów mechanicznych
i samolotów i jako takie stanowią zdecydowanie największy tonaż towarów niebezpiecznych przewożonych transportem powierzchniowym. Stosowane są również w znacznie mniejszych ilościach jako półprodukty chemiczne lub jako medium do farb, lakierów, tuszy, klejów itp.

Należy podkreślić, że przechowywanie materiałów zapalnych ciekłych, także w magazynach, oraz ich transport wymaga specjalistycznego przeszkolenia i wiedzy, aby uniknąć zagrożenia życia i mienia.